لبنان که بودیم جلسه ای داشتیم با یکی از مسئولین حزب الله .برایمان از احزاب لبنانی گفت که از جمله آنها دو حزب شیعی امل و حزب الله بود یکی از دوستان سوال کرد که چرا حزب الله با امل متحد نمی شوند؟مضمون پاسخ این بود که لزومی به اتحاد نیست ما دو حزب شیعی هر کدام با یک شیوه و سبک فعالیت یک هدف را دنبال می کنیم و تکمیل کننده همدیگر هستیم بعد برایمان از دو حزب در درون اسرائیل مثال زد که یکی تندرو و دیگری محافظه کار هستند می گفت:تمام رفتارهای تند و خشنی که حساسیت افکار عمومی را بر می انگیزد از سوی حزب تندرو سازماندهی می شود و حزب دیگر خود را در مواجهه با افکار عمومی و دستگاههای دیپلماسی بین المللی قرار می دهد و می گوید این رفتارها را محکوم می کند و قبول ندارد در حالیکه عملا هردو حزب در پس پرده با هم همکاری می کنند و از فعالیتهای همدیگر مطلع و با هم موافقند یکی جنایت می کند و دیگری با ژست دموکراتیک و بشر دوستانه این جنایات را محکوم می کند تا فشار افکار عمومی را بر اسرائیل کم کند. چرا ما در صحنه بین المللی همین بازی را با آنها نکنیم

به ایران که نگاه می کنم می بینم این سیاست در کشور ما هم استفاده می شود یک گروه تندرو و یک گروه محافظه کار .ظاهرا این سیاست در بین خود احزاب هم می تواند کار آیی داشته باشد مثلا گروهی از اصلاح طلبان در مقابل نظام قرار می گیرند و به دامان غرب پناه می برند و از آنسوی مرزها به مبارزه می پردازند و برخی در درون با محکوم کردن آنها همان سیاست ها را پی گیری می کنند.